9 April "Een klasje erbij..."

Vandaag geef ik in twee klassen les en gelukkig ben ik niet zo zenuwachtig als vorige week.


De eerste klas is B2C, een beroepskader klas (VMBO) die nogal druk is.
Ik laat een youtube-filmpje zien van “Let it be” en merk meteen dat ze er zo enthousiast van worden dat iedereen door mekaar heen gaat praten. Ik vertel de kinderen dat ik graag stilte in de klas wil voordat we gaan zingen. Die stilte zijn ze niet zo gewend in de muziekles, dus ze houden niet op met kletsen.
Op dat moment ga ik rustig in mijn stoel zitten, achterover geleund en wacht af. Het duurt even, maar langzaamaan krijgen alle kinderen door dat ik ECHT graag stilte wil. “Shht, shht!!” fluisteren ze. Als het helemaal stil is ga ik rechtop zitten, maar op dat moment laat een meisje haar sleutels vallen en ik zak weer terug in mijn stoel. Het wordt echt muisstil in de klas en op dat moment zet ik “Let it be” in. Alle kinderen zingen goed mee en ze vinden het lied hartstikke leuk.

Haha, wat een kennismaking met de drukke klas B2C!!!


De tweede klas heb ik vorige week “Let it be” al aangeleerd, dus als inkomer doen we deze weer. Eerst zing ik het lied met de kinderen eens helemaal door; kijken wat ze doen. De kinderen zingen echt heel zachtjes. Ik deel de klas daarom, terwijl ik doorga met pianospelen, in twee groepen; jongens en meisjes. De jongens mogen alle eerste coupletdelen zingen en de meisjes alle tweede (tussendoor wissel ik dit om). En wat blijkt; de kinderen zingen geconcentreerder, enthousiaster en daardoor luider EN mooier! Echt super!


Hierna leer ik ze een nieuw lied aan: “Lean on me” van Bill Withers waarbij Andre ons gaat begeleiden op piano. Net als de vorige week laat ik een videoclip op youtube zien van het liedje, zodat ze het origineel kunnen zien en horen. Bijna niemand ken het.
Ik stel voor dat ik het lied zing en dat ze mogen meezingen wat ze weten, maar dit werkt niet omdat bijna niemand het lied kent. Dus ga ik voor- en nazingen toepassen. Dit lukt beter, alleen het enthousiasme straalt er niet echt vanaf bij de kinderen.
Ik vraag: “Vinden jullie het lied niet leuk?” Stomme vraag! Want het lied IS LEUK en sommige kinderen roepen “NEE!” omdat hun buurman het roept en niet omdat ze daar zelf over nagedacht hebben. Toch vraag ik door, of ze kunnen vertellen wat ze niet leuk vinden, omdat ik denk dat het belangrijk is voor kinderen om een mening te vormen over muziek en die te kunnen beargumenteren. Ze zeggen dat ze het lied te traag vinden, er zit te weinig variatie in en het is nogal laag. Dus hop...ik vraag Andre om het een paar toontjes hoger te spelen, in een ontzettend snel tempo wat ze nooit kunnen bijhouden. We zetten in en de kinderen gaan eerst lachen, maar omdat ik heel serieus blijf proberen ze het toch mee te zingen. Haha, dit lukt ze echt niet!
Dit is natuurlijk allemaal wat overdreven en daarom lachen, maar het werkt wel. Want wanneer ik Andre vraag het tempo te vertragen, maar dan wel wat sneller te spelen als Bill Withers, vinden de kinderen het lied in een keer veel leuker!
Door rond te lopen probeer ik de kinderen nog meer te stimuleren om mee te blijven zingen en we blijven voor- en nazingen. We zingen het refrein nog eens met z’n allen een paar keer door en dan is mijn tijd verstreken.


Ik bespreek mijn lessen na met Jochem. Dit is erg prettig. Er vielen hem dingen op die ik helemaal niet door had; bijvoorbeeld...meer complimentjes geven op de dingen die ze goed doen, anders denken ze dat je hun niet lief vindt als je ze wijst op hun fouten.


Verder geeft hij me de tip om wat meer te vertellen over de artiest en de tijd van een lied wat ik ga aanleren, zodat de kinderen de context begrijpen. Dat maakt ze ook enthousiaster. En zegt hij; niet de vraag stellen “vinden jullie het lied niet leuk?” . Haha nee, want dan zeggen ze gegarandeerd NEE! Niet twijfelen, maak het gewoon zo leuk mogelijk voor ze...vang de signalen op die ze geven en doe daar direct wat mee!


Zelf vind ik het niet zo’n slim idee geweest om Andre het nummer te laten begeleiden, het neemt veel vaart uit de les doordat ik met hem tussendoor moet communiceren. Als je wat beter op elkaar bent ingespeeld is dat misschien wel te doen. Het is wel leuk om Andre een keer te laten begeleiden wanneer de kinderen een lied al goed kennen, zodat ik kan rondlopen om hun zangtechnieken te verbeteren.


Volgende week wil ik dat de kinderen uit de tweede klas zelfstandig het refrein kunnen zingen en als dat goed gaat eventueel met een tweede stem (die de helft van de klas zingt met hulp van Jochem).

XXX

Geen opmerkingen: