Vandaag gaf ik mijn tweede les in groep 8 van de basisschool De Boemerang. Samen met de leerlingen werk ik toe naar een eindmusical.
Vorige week was een kennismakingsles waarin de kinderen mij hebben leren kennen, ik de kinderen en waarin ze kennis hebben gemaakt met het verhaal van de musical, zoals die tot nu toe is;
Daan, een leerling van hun eigen leeftijd, wordt altijd gepest op school, het loopt werkelijk uit de klauwen en de juf en ouders denken dat het maar het beste is als de jongen naar een andere school gaat. Nu denkt Daan bij zichzelf: 'Als ik naar een andere school ga, wil ik er wel voor zorgen dat ik niet weer gepest wordt. Ik ga op onderzoek uit wat kinderen in de nieuwe klas allemaal doen in hun vrije tijd en probeer me bij een groepje aan te sluiten'. Daan laat zich meeslepen door verschillende groepjes kinderen uit zijn nieuwe klas: de voetballers, de populaire meiden en de hiphoppers. In alle groepjes vindt Daan wel iets leuk, maar sommige dingen vindt Daan niet zo leuk. Hij komt er langzamerhand achter dat hij zelf heel veel aanvulling heeft op de verschillende groepjes, gewoon door zichzelf te blijven! In de klas wordt hij steeds meer geaccepteerd, gewoon om wie hij is. Iedereen heeft tenslotte zijn goede en slechte kanten.
In de drama-les heb ik de kinderen kennis laten maken met acteren zonder stem (miem) en een eigen toneelstukje maken. Kijk hier naar een impressie:
Wat ging er deze les goed?
Ik had de namen van de kinderen uit mijn hoofd geleerd. Dit was ideaal; ik kon de leerlingen persoonlijk aanspreken. Als er eentje met zijn kop niet bij was, kon ik hem/haar er meteen weer bij betrekken door alleen de naam te noemen.
Door een strakkere tijdsplanning te hanteren met veel afwisseling van werkvormen zorgde ik ervoor dat de leerlingen geboeid bleven. Natuurlijk waren ze af en toe wel aan het dollen, maar dat vind ik alleen maar begrijpelijk bij zo'n eerste drama-les. Het is allemaal hartstikke spannend voor ze. Door vlug door te gaan met een nieuwe opdracht of door regelmatig tussendoor vragen te stellen, hadden ze weinig tijd om echt te klieren en dat zorgde voor een prettig lesklimaat!!
Ik heb de leerlingen vaak complimenten gegeven, als ze iets goed deden. Je merkt dat ze daardoor ook meer van zichzelf durfden te laten zien omdat ze het idee hebben dat ze het goed doen.
Wat ging er in deze les niet zo goed?
Naast dat ik veel complimenten gaf, sprak ik toch nog heel vaak leerlingen aan op hun negatieve gedrag. Dit kan ik beter negeren, ze laten zien dat ze meer aandacht krijgen door iets goed te doen dan door iets slecht te doen. In het filmpje zie je ook wel dat ik soms dingen negeer, maar dit mag nog veel vaker. Ik merkte gewoon dat als ik aandacht gaf aan een negatieve opmerking of naar gedrag (alleen maar door te zeggen dat het niet goed is wat ze deden), het negatieve gedrag uitvergroot werd, de hele klas daarmee bezig was en dat het negatieve belangrijker werd dan het positieve. Meer complimenteren, meer negeren!
6 jaar geleden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten